Ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης - νόσος Dupuytren
Η νόσος του Dupuytren προσβάλλει την παλάμη και τα δάχτυλα, προκαλώντας παθολογική πάχυνση και ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης, οδηγώντας σε σύγκαμψη των δακτύλων. Στην κλινική μας προσφέρουμε θεραπεία είτε με χειρουργική επέμβαση, είτε με απονευροτομή εάν ο ασθενής δεν επιθυμεί χειρουργική προσέγγιση. Η απονευροτομή πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική θεραπεία που πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία. Μια βελόνα τοποθετείται κάτω από το δέρμα και διατέμνει τις ρικνωτικές χορδές. Είναι ελάχιστα επεμβατική θεραπεία και πραγματοποιείται στην κλινική μας υπό τοπική αναισθησία. Η κλασική προσέγγιση στη χειρουργική θεραπεία επικεντρώνεται στην αφαίρεση ενός ή του συνόλου του επηρεασμένου τμήματος της παλαμιαίας απονεύρωσης (ολική ή μερική απονευρεκτομή). Η επέμβαση συνήθως διενεργείται υπό τοπική ή περιοχική αναισθησία. Καίρια στάδια για την επιτυχή διεξαγωγή της επέμβασης περιλαμβάνουν την αφαίρεση της προσβεβλημένης παλαμιαίας απονεύρωσης, την προσεκτική παρασκευή και απελευθέρωση των δακτυλικών αγγείων και νεύρων και την πραγματοποίηση πολλών Ζ-πλαστικών τομών για την επιμήκυνση του ρικνωμένου δέρματος. Εμπιστευτείτε την τεχνογνωσία μας για εξατομικευμένη φροντίδα και ανακούφιση από την νόσο του Dupuytren.
Έχετε επιπλέον απορίες σχετικά με τη συγκεριμένη υπηρεσία;
Ποια είναι τα αίτια της νόσου;
Η προέλευση της πάθησης παραμένει μυστήριο. Συνήθως εμφανίζεται μετά τα 40, είναι συχνότερη στους άνδρες και σε βόρειες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ συχνά είναι κληρονομική. Παράγοντες όπως η κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η επιληψία και η θυρεοειδοπάθεια μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνισή της.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Συνήθως εμφανίζεται ένα οζιδίο (εξογκώμα) στην παλάμη που τις περισσότερες φορές δεν είναι επώδυνο και δεν επηρεάζει τον ασθενή στην καθημερινότητα του. Με την πάροδο του χρόνου, η πάχυνση επεκτείνεται σταδιακά τόσο στην παλάμη όσο και κατά μήκος των δακτύλων δημιουργώντας ρικνωτικές «χορδές» που προκαλούν προοδευτικά σύγκαμψη των δακτύλων.
Σπανιότερα, μπορεί να προσβληθεί και το ραχιαίο δέρμα στην εκτατική τους επιφάνεια των δακτύλων και να δημιουργηθούν τα λεγόμενα Garrod’s knuckle pads.
Η πάθηση εξελίσσεται προοδευτικά, συνήθως αργά, σε κάποιες περιπτώσεις όμως εξαιρετικά γρήγορα.
Πότε χρειάζεται η χειρουργική θεραπεία;
Η επέμβαση συνίσταται όταν ο ασθενής αντιμετωπίζει δυσκολία στο να εκτείνει τα δάκτυλά του, περιορίζοντας τις καθημερινές του δραστηριότητες. Επίσης, εξετάζεται η χειρουργική επέμβαση σε περιπτώσεις όπου η συρρίκνωση είναι μικρή, αλλά επιδρά σημαντικά στην ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Τι γίνεται μετεγχειρητικά;
Μετεγχειρητικά είναι αναγκαία η συμμετοχή σε πρόγραμμα φυσιοθεραπευτικής αποκατάστασης προκειμένου να αποφευχθεί η υποτροπή της πάθησης και να βελτιωθεί η κινητικότητα των αρθρώσεων.
Είναι όλες οι περιπτώσεις το ίδιο αντιμετωπίσιμες;
Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αδύνατο να ευθειαστεί πλήρως το δάκτυλο ή απαιτείται ο σταδιακός ευθειασμός του δακτύλου, καθώς η απότομη έκταση μπορεί να εμφανίσει αγγειακά προβλήματα από την συρρίκνωση των αγγείων των δακτύλων. Σε ελάχιστες- εξαιρετικά παραμελημένες- περιπτώσεις ο ακρωτηριασμός του δακτύλου αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για την επάνοδο της λειτουργικότητας του χεριού. Στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι η χειρουργική́ αντιμετώπιση της νόσου δεν αποκλείει την επανεμφάνιση της στο ίδιο σημείο (υποτροπή) ή την εμφάνισή της σε άλλο σημείο (επέκταση).
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές;
Οι πιο συνήθεις επιπλοκές που μπορούν να παρουσιαστούν είναι: αιμάτωμα, τραυματισμός δακτυλικών νεύρων και αγγείων, φλεγμονή, αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία