Γυναικομαστία
Η γυναικομαστία, που χαρακτηρίζεται από την ανώμαλη διόγκωση του ιστού του μαστού στους άνδρες, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την αυτοπεποίθηση και την εικόνα του σώματος. Η χειρουργική μας παρέμβαση στοχεύει στην αποκατάσταση ενός πιο ανδρικού περιγράμματος στο στήθος αφαιρώντας την περίσσεια αδενικού ιστού και λίπους μέσω ακριβών τεχνικών προσαρμοσμένων στη μοναδική ανατομία κάθε ασθενούς. Με έμφαση στην ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και το αισθητικό αποτέλεσμα, χρησιμοποιούμε προηγμένες χειρουργικές προσεγγίσεις για να επιτύχουμε αποτελέσματα φυσικής εμφάνισης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, η οποία εκτελείται υπό γενική αναισθησία, χρησιμοποιούνται τεχνικές όπως η λιποαναρρόφηση και η εκτομή του αδενικού ιστού για να σμιλεύσουν το περίγραμμα του θώρακα και να αφαιρέσουν την περίσσεια ιστού. Οι άμεσες βελτιώσεις είναι συνήθως αισθητές, με τα τελικά αποτελέσματα να γίνονται εμφανή εντός έξι μηνών μετά την επέμβαση. Στόχος μας είναι να δώσουμε τη δυνατότητα στα άτομα να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη στην εμφάνισή τους και να απολαύσουν μια ανανεωμένη αίσθηση αυτοεκτίμησης και ικανοποίησης από το σώμα τους.
Έχετε επιπλέον απορίες σχετικά με τη συγκεριμένη υπηρεσία;
Ποια είναι τα είδη της γυναικομαστίας;
Φυσιολογική: Αυτή η μορφή γυναικομαστίας είναι η πιο συνηθισμένη, εμφανίζεται κατά τη βρεφική ηλικία (έως 10 μηνών) λόγω της παράδοσης ορμονών από τη μητέρα μέσω του πλακούντα, κατά την προεφηβική ηλικία (10 έως 14 ετών) ή σε άτομα άνω των 60 ετών λόγω ορμονικών αλλαγών.
Ιδιοπαθής: Αυτή η μορφή γυναικομαστίας εμφανίζεται χωρίς συγκεκριμένη αιτία ή υποκείμενη νόσο ή διαταραχή.
Παθολογική: Αυτό το είδος γυναικομαστίας οφείλεται στην έκκριση οιστρογόνων από παθολογικές ασθένειες, όπως αλκοολισμός, ηπατική ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια, παθήσεις του θυρεοειδούς, όγκος στους όρχεις κ.λπ.
Φαρμακευτική: Αυτή η μορφή γυναικομαστίας οφείλεται στη χρήση διαφόρων φαρμάκων όπως η σπιρονολακτόνη, αναβολικά, αντικαταθλιπτικά ή ναρκωτικά, όπως η μεθαδόνη, η ηρωίνη κ.λπ. Επίσης, η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει γυναικομαστία.
Τι πρέπει να γίνει προεγχειρητικά;
Μετά τη συλλογή πλήρους ιατρικού ιστορικού, γίνεται λήψη φωτογραφιών της περιοχής και ο γιατρός καθορίζει την κατάλληλη χειρουργική προσέγγιση. Πριν αποφασιστεί οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της γυναικομαστίας, ο ασθενής υποβάλλεται σε πλήρης εργαστηριακές εξετάσεις για την εξάλειψη ενδεχόμενων παθολογικών παραμορφώσεων. Επιπλέον, είναι αναγκαία η προεγχειρητική χρήση υπερηχογραφίας για την εκτίμηση του μαστού.
Συνίσταται η διακοπή του καπνίσματος για 4 εβδομάδες πριν και 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση, προκειμένου να μειωθούν οι ενδεχόμενες επιπλοκές. Η χρήση ασπιρίνης, αντιπηκτικών και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, όπως η ιβουπροφαΐνη, πρέπει να αποφεύγεται πριν την επέμβαση.
Τι γίνεται διεγχειρητικά;
Αρχικά, γίνεται προετοιμασία του σχεδίου της τομής ενώ ο ασθενής βρίσκεται σε όρθια θέση. Η επέμβαση διενεργείται υπό γενική αναισθησία.
Η χειρουργική προσέγγιση ποικίλλει ανάλογα με τη σύσταση των ιστών και την περιεκτικότητα σε λίπος. Περιλαμβάνει είτε λιποαναρρόφηση, είτε εκτομή του μαζικού αδένα, είτε και τα δύο μαζί, που είναι η συνηθέστερη πρακτική. Συνήθως γίνεται μία ημικυκλική τομή στο κάτω μέρος της θηλής, και μετά από την ανύψωση της θηλής, αφαιρείται ολόκληρος ο υπόλοιπος μαστικός αδένας. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει και χαλάρωση του δέρματος, γίνεται κυκλική τομή γύρω από τη θηλή με παράλληλη περιθηλαία σύσφιξη του μαστού.
Οι αλλαγές και η βελτίωση μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι αμέσως εμφανείς, ενώ το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ορατό μετά από 6 μήνες.
Τι γίνεται μετεγχειρητικά;
Η επιστροφή στο σπίτι γίνεται την ίδια μέρα. Εφαρμόζονται γάζες στο τραύμα για περίπου 2 εβδομάδες & συνίσταται η χρήση ειδικού πιεστικού γιλέκου για 6 εβδομάδες. Οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν συνήθως μετά την τρίτη μετεγχειρητική στην εργασία τους. Γυμναστική και άρση βάρους επιτρέπονται σε περίπου 6 εβδομάδες.
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές;
Πιθανές επιπλοκές όπως και σε κάθε χειρουργείο υπάρχουν αλλά είναι περιορισμένες σε ποσοστό εμφάνισης. Μερικές πιθανές επιπλοκές είναι οι εξής: αιμορραγία – αιμάτωμα, λοίμωξη του τραύματος, υπαισθησία της θηλής, ασσυμετρία